



Το μέλλον στον προγεννητικό έλεγχο
Η δυνατότητα γενετικής ανάλυσης των εμβρυϊκών κυττάρων, τα οποία προσδιορίζονται και απομονώνονται από τη μητρική κυκλοφορία, αποτελεί «Δώρο εξ ουρανού»
σε σχέση με την προγεννητική διάγνωση διαφόρων κληρονομούμενων νοσημάτων των εμβρύων από πολύ νωρίς στην κύηση. Οι πρώτες επιστημονικές προσπάθειες για προγεννητική διάγνωση διαφόρων νοσημάτων από εμβρυϊκά κύτταρα που κυκλοφορούν στη μητρική κυκλοφορία,
ξεκίνησαν το έτος 1969 και έχουν επιταθεί στις μέρες μας.
Ο Dr Ιωάννης Νικολιδάκης αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το έτος 1983.
Ειδικεύτηκε στη Μαιευτική - Γυναικολογία στην Πανεπιστημιακή Κλινική του Νοσοκομείου ''Αλεξάνδρα''.
Έχει προϋπηρεσία στο Εθνικό Σύστημα Υγείας με το βαθμό του Επιμελητού,όπου παράλληλα με τα κλινικά καθήκοντα ασχολήθηκε με την εκπαίδευση νέων ιατρών.
Σήμερα είναι επιστημονικός συνεργάτης του Μαιευτηρίου ''ΙΑΣΩ''.
Το πιο σημαντικό πρόβλημα σε σχέση με τη δυνατότητα της προγεννητικής διάγνωσης.
Από τα εμβρυϊκά κύτταρα που κυκλοφορούν στη μητρική κυκλοφορά είναι η αδυναμία πολλές φορές αναγνώρισης και απομόνωσης αυτών
των κυττάρων. Πρόσφατες όμως επιστημονικές πρόοδοι στο χώρο των διαφόρων τεχνικών
για αναγνώριση και απομόνωση των διαφόρων κυττάρων, καθώς και για ανάλυση του DNA, έχουν σαν αποτέλεσμα να είναι εφικτή σήμερα
η προγεννητική διάγνωση ενός γενετικού νοσήματος ακόμη και στο επίπεδο του αδιαίρετου εμβρυϊκού κυττάρου.
Η ύπαρξη όμως εμβρυϊκών κυττάρων στη μητρική κυκλοφορία μετά τη μητροπλακουντιακή αιμορραγία είναι από ετών γνωστή και κατανοητή (π.χ. Rhesus ευαισθητοποίηση).